Refeerbijeenkomst GGz Breburg 18 juni 2025

Allergologie, Anesthesiologie, Apotheek, Cardiologie, Chirurgie, Dermatologie, Fertiliteit, Genetica, Geriatrie, Gynaecologie, Huisartsgeneeskunde, Interne geneeskunde, Jeugdartsen, Keel neus en oorheelkunde, Kindergeneeskunde, Klinische chemie, Longgeneeskunde, Maag darm en leverziekte, Mond kaak en aangezichtschirurgie, Neurologie, Neurochirurgie, Oncologie, Oogheelkunde, Orthopedie, Pathologie, Plastische chirurgie, Psychiatrie, Psychologie, Radiologie, Reumatologie, Sociale geneeskunde, Spoedeisende hulp, Sportgeneeskunde, Traumatologie, Urologie, Vaatchirurgie

Hierbij nodigen we je van harte uit voor de online refereeravond op 18 juni van 18.00-20.00 uur

Referaat 1: Is het geen autisme? Een verkennend onderzoek naar het herkennen van al dan niet
comorbide autisme bij mensen met een persoonlijkheidsstoornis door Tamara Wielders, werkzaam bij
GGz Breburg als AIOS. Eindreferaat.
Deze studie gaat aan de hand van drie casus in op de vraag hoe psychiaters (in opleiding) al dan niet
comorbide autisme bij mensen een persoonlijkheidsstoornis kunnen herkennen. Dit onderzoek vindt
plaats vanuit de behoefte om handvatten te genereren voor behandelaren in de SGGz die zich bij een
vastlopende behandeling van een patiënt met een persoonlijkheidsstoornis afvragen of er een diagnose
autisme gemist is eerder in het traject.
Binnen de afdeling diagnostiek disproportioneel vaak een verzoek gedaan naar ASS-diagnostiek. Dit
staat niet in verhouding tot de prevalentie van autisme. Zou het overvragen van het diagnostiekkanaal
kunnen worden voorkomen door procesdiagnostisch de differentiaal diagnose te versmallen?
In het kader van een maatschappelijke opdracht voor de A-opleiding (De Psychiater) werd duidelijk dat
niet alleen bij de behandeling van persoonlijkheidsstoornissen de differentiaal diagnose verbreed
wordt naar ontwikkelingsstoornissen maar dan ook binnen de behandeling van mensen met autisme
met enige regelmaat de differentiaal diagnose verbreed wordt naar (comorbide)
persoonlijkheidsstoornissen. Tijdens het meelopen op de werkvloer van een aanbieder van begeleiding
en behandeling voor autisme stond de vraag centraal wat maakt dat een behandelaar bij een
vastlopende behandeling van voor autisme aan een persoonlijkheidsstoornis denkt?

Dit referaat gaat in op de volgende vragen:
Wat maakt dat een behandelaar bij een vastlopende behandeling van een persoonlijkheidsstoornis aan
autisme denkt?
Welke screeningsinstrumenten kunnen gebruikt worden om een diagnostiekvraag te rechtvaardigen?
Welke diagnostische instrumenten staan er tot beschikking van de tot diagnostiek bevoegde
hulpverlener?
Kan autisme procesdiagnostisch betrouwbaar worden vastgesteld of ontkend?
Dit onderzoek bestaat uit drie casusbeschrijvingen van moeizame behandelingen waarbij differentiaal
diagnostisch gedacht werd aan autisme. Het betreft drie patiënten met in de voorgeschiedenis
vroegkinderlijk trauma en een (vermoeden van een) persoonlijkheidsstoornis. Aan de hand van het
behandelbeloop van intake tot het moment van de vraag of er ook aan autisme gedacht is, wordt
beschreven welke kenmerken van de patiënt de hulpverlener drijven tot de verbreding van de
differentiaal diagnose naar ontwikkelingsstoornissen.
Aan de hand literatuurstudie wordt een overzicht geboden van de beschikbare screeningsinstrumenten
en wordt de betrouwbaarheid van deze instrumenten geëvalueerd.
Daarnaast vindt er een literatuurstudie plaats naar de betrouwbaarheid van procesdiagnostiek van ASS.

Referaat 2: De I.ROC als gespreks- en meetinstrument voor herstel: onderzoek en gebruik in de
praktijk door Margot Metz, werkzaam als Senior onderzoeker bij GGz Breburg.
De Individual Recovery Outcomes Counter (I.ROC) meet het brede concept van herstel op diverse
levensgebieden en wordt in toenemende mate in de ggz-praktijk gebruikt. Het krachtgericht in beeld
brengen van de levensgebieden en de visuele weergave ervan spreken cliënten aan. GGz Breburg is,
vanaf het moment dat deze van oorsprong Schotse vragenlijst in Nederland werd geïntroduceerd,
betrokken bij diverse onderzoeken naar de I.ROC. Inmiddels is ook een jongerenversie, de Y.ROC,
beschikbaar gekomen. Zowel de I.ROC als Y.ROC zijn bij GGz Breburg breed geïmplementeerd. De
I.ROC kan gebruikt worden als gespreksinstrument voor het bespreken en evalueren van hersteldoelen.
Daarnaast is de I.ROC ook een instrument om de voortgang van het herstel te meten, om op
groepsniveau van de uitkomsten te leren en kan het gebruikt worden als meetinstrument in
wetenschappelijk onderzoek.

Om de I.ROC als gespreks- én meetinstrument te kunnen gebruiken, is het belangrijk dat de
psychometrische kwaliteiten zijn onderzocht. Tijdens dit referaat wordt een overview gegeven van
(inter)nationaal validatieonderzoek naar de I.ROC.
Ook wordt het meest recente onderzoek naar de I.ROC gepresenteerd waarin zowel data uit de
algemene bevolking (N = 2459) als vanuit vijf ggz-organisaties (N = 8635), waaronder GGz Breburg,
zijn gebruikt.
Tijdens dit referaat worden resultaten uit de volgende deelstudies besproken.
1. Samenhang herstel (I.ROC) & klachten (Symptom Questionnaire-48)
2. Universele en normscores I.ROC: T-scores, Reliable Change Index & klinisch significante verandering (op basis van
Cut-off).
3. Factoranalyses (subschalen I.ROC): exploratief en confirmatief
Op basis van de gepresenteerde resultaten uit deze deelstudies gaan we in op wat deze inzichten
betekenen voor het gebruik van de I.ROC als meetinstrument in de praktijk.